بلندای خورشید
نوشته شده توسط : منتظر

 

 

بلندای خورشید

 

عمری است که مروارید انتظار را بر گلوگاه مژگانم آویخته ام. شبنم ایمان را با عصاره جان آمیخته ام و گردوغباری را که از سمت آمدن تو می وزد در دیدگان خویش بیخته ام. عمری است که دندانِ صبر را بر جگر لحظه ها می سایم و همه گذرگاه های زمان را می پایم. شاید، شاید روزی اثری از تو بیابم. ای عزیز، قرن هاست که همه منتظرانِ سیمای آفتابی تو هر صبح یادت را بر بلندای خورشید، حک شده می بینند و دست های مشتاق خویش را به رودهای جمعه ها می سپارند تا از سرسبزی نام تو سیراب شوند. اینک همه آینه ها را آه های ما مکدّر کرده! همه گلدان ها و باغچه ها باید برای بالندگی نام تو را بر لب بیاورند. همه دل ها باید ناخالصی های خود را باز شویند و هسته همه خوبی ها و آگاهی ها و خداباوری ها را در خویشتن بارور کنند تا خط سبز و مقدس نام تو را همه خطه های خورشید و خیزاب زای جهان دریابند





:: موضوعات مرتبط: انتظار فرج , امام زمان «عج» , غيبت امام عصر «عج» , منتظران , ,
:: بازدید از این مطلب : 250
|
امتیاز مطلب : 2
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
تاریخ انتشار : | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست