و گفته بودم که دل یار شکسته نشود از دستم

غفلتم باعث این شد که غریبانه دلش بشکستم

هرچه کردم نشوم علت رنجیدن او

باز نشد بارها من دل زهرائی او را ز گناهم خستم

گفتم این بار که بر نامه من مینگرد خوشحال است

لیک اشکش به دلم گفت که من روسیهم من پستم

قدر یک دوست نشد حرمت او حفظ شود میدانم

بیخودی امدم بر در او توبه پیمان بستم

هرکجا مد نظر داشت نبودم که کنم یاری او

سر ان سفره که راضی نبود رفتم من بنشستم

با همه روسیهی ابرویم را بخدا حفظ نمود

بارها من به زمین خوردم امد بگرفت این دستم

الهی العفو   الهی العف