امام مهدی(عج) در آینه شعر فارسی

عضو شوید

عضویت سریع

" خانه دل را مهیا کن که مهدی(عج) در راه است ......" ای عزیز فاطمه! دردی جانکاه بر ما شیعیان و همۀ مظلومان عالم فروریخته،دشمنان از هر سو هجوم آورده، قرآن مهجور گردیده،شریعت نبوی متروک مانده و جز نامی از آن باقی نمانده،و مظلومین عالم چشم به راه فریاد رسشان مانده،و برای این عاشق دلسوخته همانند سایر خسته دلان جز اشک و آه چیزی باقی نمانده است،تنها زبان حالم این است که: تا کی غم وصال بسوزد مرا جگر دل در فراق تو است مرا روز پر شرر چشمم بود نظاره بسوی تو برقمر آخر به لطف کن نظری سوی عاشقان "عَجِّل علی ظُهُورِکَ یا صاحِبَ الزَّمان"

براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود

ـــــالسلام عليك يا اباصالح المهدي ««عج»»ـــــ

کانون علمی پژوهشی بسیج دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد

در انتظار صبح

به بهارم نمیرسی...خزانم را تماشا کن

p30p30.com

وب كاران

بالا بردن رتبه سايت در موتورهای جستجو

افزایش امار وبلاگ تضمینی

فروشگاه اینترنتی لوکس

بنیــاد مـهــدی ** فانوس ایمان

اللهم عجل لوليك الفرج

كانون وبلاگ‌هاي مهدوي

آخرالزمان و ظهور مهدی موعود عج

ارباب فقط امام حسين «ع»

درد دل هاي منتظران ظهور

زيباترين جملات وعكس ها

نظرتان در مورد وبلاگ منتظران مهدي «عج» چيست ؟

آمار مطالب

:: کل مطالب : 289
:: کل نظرات : 17

آمار کاربران

:: افراد آنلاین : 1
:: تعداد اعضا : 1

کاربران آنلاین

آمار بازدید

:: بازدید امروز : 30
:: باردید دیروز : 6
:: بازدید هفته : 47
:: بازدید ماه : 116
:: بازدید سال : 7500
:: بازدید کلی : 92627

امام مهدی(عج) در آینه شعر فارسی

نوشته شده توسط : منتظر

امام مهدی(عج) در آینه شعر فارسی

با غزل های سبز

تو می آیی و دست های مرا	پر از عطریاس و سحر می کنی
تو می آیی و لحظه های مرا	از احساس گل تازه تر می کنی
تو می آیی و چشم های مرا	برای شکفتن خبر می کنی
اگر خسته باشم از این انتظار	به این خسته آخر نظر می کنی
تو می آیی و با غزل های سبز	بهار جوان را صدا می زنی
به «انسانیت» بال و پر می دهی	به زخم «حقیقت» دوا می زنی
تو می آیی و مرهم آشتی	به سرتاسر کینه ها می زنی
تو می آیی و با طلوعی لطیف	چه نقشی به آینه ها می زنی!

نسیرین صمصامی

پیرهن صبر

طعنه از دشمنت ای دوست شنیدن تا کی؟	به بدن پیرهن صبر دریدن تا کی؟
پیش رو بودن و روی تو ندیدن تا کی؟	بار هجران تو بردوش کشیدن تا کی؟

غلام رضا سازگار (میثم)

بهار سبز نورانی

بهارسبزِ نورانی نگاهم می کنی امشب	امید روح انسانی، نگاهم می کنی امشب
من آن مجموعه عشقم پریشان حال و دل خسته	که رفته رو به ویرانی، نگاهم می کنی امشب
مرا از میکده سهمی نمانده غیر آه و غم	در این وقت پریشانی، نگاهم می کنی امشب
دو چشمم اشک می بارد هوای دیدنت دارد	زچشمم گرچه پنهانی، نگاهم می کنی امشب
نگاهم کن عطش سوزم دلم را بر تو می بندم	تو ای شوق مسلمانی نگاهم می کنی امشب
من از شوق لقایت تا ابد، با شور می خوانم	که ای دلدار پایانی، نگاهم می کنی امشب

مهدی طهماسبی دزکی

عصر آدینه

بگذار بگویمت دلم غم دارد	یک عالمه اشک و آه و ماتم دارد
عجّل بظهور، عصر آدینه ها	ای یوسف فاطمه تو را کم دارد

قرار دل بی قراران

مسیر مسیح بهاران کجاست؟	صفا گستر لاله زاران کجاست؟
رگ و ریشه لاله از هم گسست	گل اندیشه سربداران کجاست؟
زسرگشتی، جان سرگشته ام	قرار دل بی قراران کجاست؟
سرم را شده ابر خون سایه بان	نشانی زالماس باران کجاست؟
در این دشت دل گیر یأس آفرین	نوای خوش آبشاران کجاست؟
زمین گشته بت خانه بت گران	تبردار ایمان تباران کجاست؟
من و انتظار و شب بی کسی	خدایا دگر یار یاران کجاست؟
گلِ نرگسِ آفتابی جبین	امیددلِ شب شکاران کجاست؟

احد ده بزرگی

بهار حضور

صدای بال ملائک ز دور می آید	مسافری مگر از شهر نور می آید؟
دوباره عطر مناجات با فضا آمیخت	مگر که موسی عمران زطور می آید؟
ستاره ای شبی از آسمان فرود آمد	و مژده داد که صبح ظهور می آید
چقدر شانه غم بار شهر حوصله کرد	به شوق آن که پگاه سرور می آید
به زخم های شقایق قسم هنوز از باغ	شمیم سبز بهارحضور می آید
مگر پگاه ظهور سپیده نزدیک است؟	صدای پای سواری زدور می آید

ناصر فیض

شکوفه صبح

ای کاش که انتظار معنی می شد	بی تابی جویبار معنی شد
وقتی که سحر شکوفه صبح دمید	با آمدنت بهار معنی شد

کریم علی زاده

بهار در راه است

عزیزم، از تو چه پنهان بهار در راه است	بهار با نفس مشک بار در راه است
نسیم مژده رسانْ جانِ تازه می بخشد	سپیده با قدم زرنگار در راه است
جوانه های سپیدار می دهند نوید	طراوتی که تویی دوستدار، در راه است
بگو به خاطر آشفته در تبسّم گل	قرار جان و دل بی قرار در راه است
خبر دهید به دل خستگان تشنه مهر	شراب عاطفه ای خوش گوار در راه است

محمدجواد محبت

به خاطر عاشق

به ذهن شب زده من ظهورکن مهتاب	ز دشت تیره ظلمت عبورکن مهتاب
دلم گرفته، نگارم، ببین که تاریکم	به خاطر دل عاشق، ظهورکن مهتاب

سیّدمحسن حسینی (طه)

چشم به راه

به تمنّای طلوع تو جهان چشم به راه	به امید قدمت کون ومکان چشم به راه
رخ زیبای تو را یاسمن آینه به دست	قدّ رعنای تو را سرو جوان چشم به راه
در شبستان شهود اشک فشان دوخته اند	همه شب تا به سحر خلوتیان چشم به راه
دیدمش فرش از ابریشم خون می گسترد	در سراپرده چشمان خود آن چشم به راه
نازنینا نفسی اسب تجلّی زین کن	که زمین گوش به زنگ است و زمان چشم به راه
آفتابا دمی از ابر برون آ که بود	بی تو منظومه امکان، نگران چشم به راه

زکریّا اخلاقی

آخرین طوفان

به دنبال تو می گردم نمی یابم نشانت را	بگو باید کجا جویم مدار کهکشانت را
تمام جاده را رفتم، غباری از سواری نیست	بیابان تا بیابان جسته ام ردّ نشانت را
نگاهم مثل طفلان، زیر باران خیره شد بر ابر	ببیند تا مگر در آسمان رنگین کمانت را
کهن شد انتظار اما به شوقی تازه بال افشان	تمام جسم و جان لب شد که بوسد آستانت را
کرامت گر کنی این قطره ناچیز را شاید	که چون ابری بگردم کوچه های آسمانت را

حسین اسرافیلی

مصلح عالم

ای افسر چرخ، خاک راهت	وی عرش، غبار بارگاهت
ای خاتم اوصیا کز اوّل	شد خاتم انبیا گواهت
ای آینه خدا نمایی	در طلعت خوب تر زماهت
ای مصلح عالمی که عالم	اصلاح شود به خاک راهت
سیّار کُرات آسمانی	منظومه گردش نگاهت
در اوج فضا ستارگانند	افتاده به مقدم سپاهت
انوار خداست در تو پیدا	یا جلوه گری کند الهت

حسین ترابی

غم هجران

بازآ، دلم زگردش دوران شکسته است	چون کشتی از تهاجم طوفان شکسته است
آیینه خیال نهادم به پیش روی	دیدم که قلبم از غم هجران شکسته است
عمری در آتشیم و تو را ناله می کنیم	فریادمان به کوی و خیابان شکسته است
دیگر نوای ما ننوازد نی فراق	این ناله در گلوی نِیستان شکسته است
ما تیغ غیرتیم ولی در نیام غم	زنگار بی تحرّک دوران شکسته است
ما را خیال روی تو بی تاب می کند	عقد بلور اشک، به دامان شکسته است
درمان حسرت دل ما دیدن تو بود	بازآ که بی تو شیشه درمان شکسته است
در رهگذار عشق، گدایان حضرتیم	در این مسیر، کلک «پریشان» شکسته است

محمدحسین حجّتی (پریشان)

بشارت

ای منتظران گنج نهان می آید	آرامش جان عاشقان می آید
بر بام سحر طلایه داران ظهور	گفتند که صاحب الزمان می آید

میرهاشم میری

مونس جان

یاسمن چهره بیاراست، بیا	شور در گلکده برپاست بیا
ای دوای همه علّت ها	دیده از عشق تو بیناست، بیا
همدمی نیست در این دهرغریب	یاد تو همدم دل هاست، بیا
چشم در راه تو ای مونس جان	خیل دل خسته دنیاست، بیا
پا به راه تو نهادیم ای دوست	سر به تقدیم مهیّاست، بیا
ای چراغ شب تنهایی دل	بی تو هر شب، شب یلداست، بیا

زهره نارنجی

چشم من و پای تو

ای دل شیدای ما، گرم تمنّای تو	کی شود آخر عیان، طلعت زیبای تو
گرچه نهانی زچشم دل نبود ناامید	می رسد آخر به هم، چشم من و پای تو

ناظرزاده کرمانی

شوق تو

نسیم کوچه های دِه، کجایی؟	دلِ ما را گرفته مِه کجایی؟
تو مثل جنگل روشن، زلالی	تو مثل صبحِ سرشارِ شمالی
به راهت، چشم ما، فانوس جاده	بیا ای مثل باران، پاک و ساده
شبِ دریا، پُر از اندیشه توست	جهان سبز از نسیم بیشه توست
نگاهِ چشمه از شوق تو لب ریز	هوای باغِ چشمانت دل انگیز
جدا از تو نگاهی سرد داریم	به باغ سینه برگی زرد داریم
حضورت اتفاق سبز باغ است	و آغوش زمین، غرق چراغ است

ذبیح اللّه ذبیحی

دنبال ردّ پای تو

بی تو چگونه می شود از آسمان نوشت	از انعکاس ساده رنگین کمان نوشت
این یک حقیقت است که بی تو بهار من	باید چهارفصلِ زمان را خزان نوشت
در این جهان بی دروپیکر خدای ما	دستان سبزپوش تو را سایبان نوشت
دنبال ردّپای تو گشتم، نیافتم	گویی خدا نشان تو را بی نشان نوشت
می خواستم تو را بنویسم ولی نشد	با من بگو چگونه تو را می توان نوشت؟
جنگل همیشه نام تو را سبز خواند و بس	دریا تو را برای خودش بی کران نوشت
دیدم تمام ثانیه ها با تو می زند	باید تو را همیشه «امام زمان» نوشت

طیبه چراغی

یوسف مصر وجود

فروغ روی یزدان داری ای دوست	صفای باغ رضوان داری ای دوست
تویی یوسف، که در هر کوی وبرزن	هزاران پیرکنعان داری ای دوست

علی اصغر یونسیان

روح روزگار

این جمعه هم گذشت، تو اما نیامدی	پایانِ سبز قصه دنیا، نیامدی
مانده ست دل اسیر هزاران سؤال تلخ	ای پاسخ هر آنچه معمّا، نیامدی
کِز کرده اند پنجره ها در غبار خویش	ای آفتاب روشنِ فردا، نیامدی
افسرده دل به دامن تفتیده کویر	ای روح آسمانی دریا، نیامدی
ای حسّ پاکِ گم شده روح روزگار	زیباترین بهانه دنیا نیامدی
ای از تبار آینه ها، ای حضورسبز	ای آخرین ذخیره طاها نیامدی
این جمعه هم گذشت و غزل ناتمام ماند	این است قسمتِ دلِ من، تا نیامدی

حسن یعقوبی

مثل عشق

دست هایت بوی یاری می دهند	بوی شب های بهاری می دهند
چشم هایت مثل دریایی عمیق	معنی شب زنده داری می دهند
مثل تنهایی، تراکم، انفجار	بوی سوز بی قراری می دهند
مثل بودن، مثل رفتن، مثل عشق	لذت صد رود جاری می دهند
در میان فصل سرما دشت زرد	بوی آواز قناری می دهند

مهدی تقی نژاد

انتظار

ره به کجا برده ای، رفته زکنعان من	خسته و وامانده ام، ای سروسامان من
رفتی و در قرب حق میوه طوبی شدی	پای درت مانده ام، ای گُل پنهان من
سوخت دلم در کویر از غم دیدار تو	بارشی آغاز کن، ای همه باران من
رفت پرستوی عشق، دیده به راهم هنوز	تا که کجا بیندت، دیده گریان من

لیلا مقیمی

قائم آل محمد(عج)

ای رخ دل رُبای تو شعشعه ولای من	و ای دم باصفای تو، مأذنه صلای من
یاد تو اختر دلم در شب تار بی کسی	ای افق نگاه تو، قبله اقتدای من
نام تو روح شعر من در نفس فرشتگان	ای نفس پگاه تو، زمزمه بقای من
پرتو دیدگان تو، جلوه انتظار دل	ای رخ دلربای تو، شاهد مدّعای من
قائم آل احمدی(عج)، سرور و مقتدای من	نور دل محمّدی، رهبر و مقتدای من
ای عطش ولای تو مایه افتخار من	و ای هدف از رضای تو، رضای کردگار من
یک نظر عنایتی بر دل زخمی ام فکن	ای به امید غمزه ات این دل بی قرار من

سیّدکمال ا

:: موضوعات مرتبط: مهدويت , انتظار فرج , امام زمان «عج» , غيبت امام عصر «عج» , منتظران , ,
:: بازدید از این مطلب : 283

|

امتیاز مطلب : 4

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

تاریخ انتشار : | نظرات ()

مطالب مرتبط با این پست

لیست

» درد دل با امام زمان علیه السلام
» بوی گل
» آموزه های بنیادین تفکر مهدوی
» دل نوشته ای خطاب به مولای غریبمان حضرت مهدی(عج)
» فواید خواندن دعای فرج
» مثنوی انتظار
» سیمای امام مهدی (عج) در قرآن کریم
» در همين نزديكي‌ها
» پیامک روزهای جمعه و آقا امام زمان عج
» غروب دلگیر جمعه