مهر نهان من

کرده کبوتر دلم، باز هوای کوی تو

می نپرد به هر کجا، جز به سرا و سوی تو

می شود آن زمان که تو، پرده ز رخ برافکنی

تو سوی من نظر کنی، من نگرم به روی تو 

کی رسد آن پیام تو، که عاشق من بیا بیا

زیر و زبر کنم جهان، از بر جست وجوی تو

«مهر نهان من تویی، راحت جان من تویی »

نیست به جان و دل مرا، جز همه آرزوی تو

می شود آن زمان که من، جام می از وصال تو

در کف خویش گیرم و واله شوم ز بوی تو

مرغ، پرید از قفس، (مژده) رهید از نفس

لیک نیافت وصل تو، مرد در آرزوی تو