مصیبت واقعی چیست؟


مصیبت این است که لیاقت نداشتیم هیچ یک از چهارده معصوم (ع) اقلا ۹۰ سال در بین ما

بمانند و تنها یک نفر از آنها که در بین مـا مانده مخفی است، هیچکس به یادش نیست، هیچ

توجهی به او نداریم. شب وقتـی خـانه می رویـم، اول می گوییـم: شـام چـی داریـم؟ بعـد

کجـا بخوابیـم که گرما نخوریم؟ اصلا به یاد امام زمانمان نیستیم. به هیچ وجه. اقلا یک کاری

بکنیم که حضرت را متـوجه خودمان بکنیم. از خانه حرکت می کنی و می روی بـرای کار و

کسب و زندگیت، اقـلا در فـکر ایـن بـاش که شاید در راهی که می روی، خدمت امام زمان

ارواحنا فداه برسی. وقتی می خوابی، اقلا به یاد این باش که شاید امام زمان را در خواب

ببینی. به مکه یا کربلا که می روی، یاد این باش که شاید امام حیّـت را زیارت کنی. مـا

بـاورمـان نیـامده که هستند و بر مـا احاطه دارند. حتی خدا را هم معلوم نیست بـاورمان آمده

باشد.آنچه که ممنـوع است اصل رابـطه داشتـن با امـام زمان نیست، بلکه واسطه بین مردم و

امـام زمـان شدن و ادعـایش را داشتن ممنوع است. کسانی که به آن مقام می رسند، هیچوقت

نزدیکتریـن افرادشان نمی فهمنـد که آنهـا با امام زمان ارتباط دارند آنهاوقتی به این مقام

میرسند.حتی یک لحظه یادامام زمانشان راترک نمی کنند