سایه صنوبر

سبز در سبز، هر کجا سرسبز

آسمان و زمین، سراسر سبز

جنگل و کشت‌زار و کوهستان

خرّم و پُر طراوت و سرسبز

ابر، آن‌قدر مهربانی کرد

تا که شد خاک، بار دیگر سبز

دشت، از آتشِ شقایق، سرخ

باغ، در سایه صنوبر، سبز

سخن از خوبی تو می‌گوید

هر بنفشه، هر آبی و هر سبز

با تو باز، ای گُلِ همیشه بهار!

می‌شود برگ برگِ دفتر، سبز