پر شد از غصه دلامون

گلا پژمرده و زردن

زمینا تشنه بارون

#

تا کی این روزای غربت

شب و روزمون سیاهه

بدجوری شکسته حالیم

دلامون بی سر پناهه

#

جمعهها میآن و میرن

هنوز از تو خبری نیست

روزگار بیتو آقا

جز غم و دربدری نیست

#

کجا دنبالت بگردیم

بغضامون پاشیده از هم

از پا افتاده و خسته

دلمون شکسته از غم

#

حیف این دلا که سنگن

حیف این چشا که تارن

سخت باشیم و نبینیم

حیف ابرا که نبارن

#

خوش به حال اون چشایی

که تو رو یه لحظه دیدن

جمعهها ندبه گرفتن

صدای تو رو شنیدن

#

رو دلم غمی نشسته

بی کسی درد کمی نیس

سر بزن به این دل تنگ

تو باشی دیگه غمی نیس