یکدم  به  مهربانی   از کوی  ما   گذر  کن

از روی  لطف و رحمت  در حال ما نظر کن

تا  کی  به کنج  غربت  در غیبتت  بمانی

بار  حضر  ببـند  و  رو سوی ما سفر کن

از دوری تو ما را  جان ها  به  لب  رسیده 

با  پرتو  ظهورت این  شام  ما  سحر  کن

دنیا  ز ظلم و بیداد گو  آخرالزمان  است

فکری به حال و روز  اوضاع  این بشر کن

بهر دم  ظهورت چشمم در  انتظار  است 

وقتش رسید  مولا  ما را  از  آن خبر کن